چه حادثه‌ای پیش آمده که ملت ایران تا چند سال قبل شعار مرگ بر اسرائیل می‌داد و حامی ملت فلسطین بوده و در اغلب مراسم‌ها و راهپیمایی‌روز قدس که میعادی است برای حمایت از فلسطینی‌ها، شرکت می‌کرد ولی در این سال در روز قدس شعار «جبهه راه سبز» «نه غزه، نه لبنان، جانم فدای ایران، استقلال آزادی جمهوری ایرانی» سر داده شد که مورد اعتراض کسانی هم قرار گرفت؟!
این شعار زنگ خطری است و این سوال را در ذهن هر انسان دغدغه داری متبادر می‌کند که آیا حاکمیت با رفتار غیراسلامی و غیرانسانی خود بخصوص کارهائی که در دوره چهار سال گذشته و بالاخص پس از انتخابات داشته است سبب چنین شعارهائی داده شده یا علت دیگری دارد؟!

* در خاطره‌ها مانده است که در سال 1338 آیت‌الله طالقانی به همراه آیت‌ الله کمره‌ای در کنگره عمومی اسلامی(المؤتمر الاسلامی العام) به بیت‌المقدس (اردن) که موضوع آن بررسی شرایط و موقعیت فلسطینیان، مسائل جهانی و صهیونیزم در آن روز شرکت کردند بود(پیک آفتاب ص68).* بیاد داریم حدود سال‌های 48-50 در مسجد هدایت واقع در خیابان(استانبول) جمهوری فعلی آیت الله طالقانی خطبه نماز عید فطر را اختصاص به مسائل فلسطین می‌داد و علیه اسرائیل افشاگری می‌کرد و فطریه را برای فلسطینیان را قرار می‌داد، در آن روزگار که شاه با اسرائیل رفاقت داشت و چه بسا از او در برخورد با مخالفین امتیاز می‌گرفت، ملت ایران روزبه روز در استقبال و حمایت از فلسطین و رهائی از شر صهیونیست‌ها فعال‌تر می‌شد.

* حدود ده سال قبل در کنفرانس حقوق بشر در افریقای جنوبی(ژوهانسبورگ) علمای روشنفکر یهود جزوه و کتبی پخش می‌کردند که حاوی افشاگری‌های علیه صهیونیسم بود. در مجمع عمومی سازمان‌های غیردولتی در آنجا که بیش از پنج هزار نفر شرکت داشتند بیانیه‌ای توسط یک زن سیاه‌پوست برای تصویب قرائت شد که ماده چهارده این بیانیه درباره به رسمیت شناختن اسرائیل بود با مخالفت شدید همه بجز سه چهار کشور روبرو شد و رأی نیاورد هیئت‌های اسرائیلی و آمریکائی به همراه درگیری‌های لفظی با هیئت‌های دیگر جلسه را ترک کردند. این در حالی بود که اشک در چشمان فلسطینیان حلقه زده بود و یکدیگر را در آغوش می‌گرفتند و اشک شادی می‌ریختند این صحنه فراموش نشدنی و به همراه صدور بیانیه سازمان‌های غیردولتی در مجمع عمومی دولت‌ها موثر افتاده در آنجا. همدردی جهانیان با فلسطینیان خیلی بیش از ما جلوه‌گر بود.
* در سال 1380 در اجلاس حقوق بشر ژنو درباره «مشکلات زنان کارگر در فلسطین اشغالی» مطلبی تحقیقی ارائه شد که مورد استقبال همگان قرار گرفت.

که البته در این اجلاس که هرساله تشکیل می‌شد فلسطینیان از حقوق حقه خود دفاع می‌کردند و دیگر کشورها هم از آنها حمایت می‌کردند * در کنفرانس ادیان و صلح تعدادی از زنان اسرائیلی و یک خانم دکتر فلسطینی که در داخل فلسطین اشغالی زندگی می‌کرد شرکت داشت و گلایه داشت که ایران تمام کمک‌هایش را روی حماس سرمایه‌گذاری کرده، در حالی که بسیاری از جوانان ما در داخل فلسطین اشغالی از بیکاری و فقر رنج می‌برند، آنها روبه اعتیاد آورده‌اند... این خانم چهره‌ای زرد داشت و در هنگام سخن‌گفتن دستانش می‌لرزید و با بغض سخن می‌گفت و نسبت به دولت ایران انتقاد می‌کرد.

غرض از بیان خاطرات فوق این بود که چرا و به چه علت راه‌پیمائی روز قدس شعار فوق را سر می‌دهند در حالی که یقین داریم راه‌پیمایان از مردمان مومن و معتقد بوده‌اند و از جریان‌های غیر اگر هم بودند نقش قوی در میان توده‌های به حرکت درآمده نبودند و شاهد این مدعا حضور شاهدان عینی است در تهران و شهرستان‌ها و در آخر هم نیروهای محافظ طاقت نیاورده است به زدن باتوم به مردم حتی رو به زنان مومنه با پوشش کامل و دستگیری عده‌ای از ملت شدند.

در اینجا توجه همه دست‌اندرکاران را به نکاتی جلب می‌کنم:

الف) همانطور که ملاحظه می‌شود حمایت از فلسطینیان از قدیم‌الایام مطرح بوده و با صداقت کافی ملت ایران از آنها حمایت می‌کردند. بطور کلی ملت ایران ملت باهوش و باذکاوتی است که چنانچه موضوعی از خط صداقت خارج شود و جنبه سیاسی‌کاری و قدرت‌ابزاری بخود بگیرد آنها از آن رویگردان می‌شوند.

ب) پس از سال‌ها که ملت ایران به روز قدس عنایت خاص داشته‌اند و در این راهپیمائی شرکت می‌نمودند حاکمیت ایران به تدریج از این موضوع برای مسائل بین‌المللی به عنوان ابزاری کوبنده و چتر حمایتی خود استفاده نموده است و این موضوع سبب بی‌اعتنائی ملت گردیده است.

ج) افکار عمومی از اینکه دولت ایران در مورد پول‌های گمشده که مورد سوال میلیون‌ها نفر اعم از شهر و روستاست و تا کنون پاسخی نداده و کمک‌هایی که در این رابطه از بیت‌المال به گروهی از فلسطینیان(حماس) می‌دهد به شدت نگرانند.

حاکمیت تصور می‌کند بدون اینکه اعتماد ملت را جلب کند از دین و دینداری و ظهور امام زمان عج حتی در رسانه‌ها و برنامه رسانه‌های صوتی و تصویری و در برنامه‌های کودک اجرا کند اولاً مردم را آنطور که می‌خواهد دیندار و بستر ظهور حضرت را مهیا می‌کند در حالی که نتیجه عکس شده و به‌هیچ‌وجه با چنین عملکردی بستر ظهور مهیا نخواهد شد؛ افکار عمومی معتقد است که اجرای چنین برنامه‌ای توسط فرقه‌ایست که از ارادت ملت به امام زمان عج سوءاستفاده کرده و مردم‌فریبی می‌کند.

رفتار حاکمیت در رابطه با انتخابات و حوادث پس از آن بخصوص قوه قضائیه و نهادهای مرتبط با آن بقدری مشمئزکننده بود که هر چه را حاکمیت اعلام کند معترضین اعتماد کافی با آن نداشته و باور ندارند. در اینجاست که حاکمیت باید برای اعتمادسازی مردم نهایت تلاش و صداقت و شفافیت را بکار گیرد.